Heb je ooit eens een kabeltje (correspondentie tussen de diplomaten) gelezen op WikiLeaks, is de kans groot dat je door de GCHQ (Britse geheime dienst) bent bestempeld als verdachte. Alle IP-adressen van bezoekers werden in real-time verzameld en verder geanalyseerd.
The Intercept meldt aan de hand van documenten van klokkenluider Edward Snowden dat de Amerikaanse inlichtingendienst NSA en de Britse GCHQ, WikiLeaks, de oprichter Assange en de supporters van de klokkenluidersite, als een serieuze dreiging beschouwden.
Voor het monitoren van WikiLeaks gebruikte het GCHQ de mogelijkheid om glasvezelkabels af te tappen en een systeem genaamd ANTICRISIS GIRL. Via het systeem werden de bezoekers van de klokkenluidersite in kaart gebracht. Daarbij gebruikte de geheime dienst ook Piwik, een open-source alternatief voor Google Analytics. Via de Piwik-analysesoftware werden de via het aftappen verzamelde surveillancegegevens verder uitgewerkt. Naast IP-adres was het daardoor ook mogelijk om het land van bezoekers in kaart te brengen.
Een woordvoerster van het GCHQ wilde niet vertellen of het programma nog steeds wordt gebruikt, maar merkt op dat al het werk van de geheime dienst binnen de wet valt.
Privacyorganisatie Privacy International twijfelt hieraan.
Bron
Voor het monitoren van WikiLeaks gebruikte het GCHQ de mogelijkheid om glasvezelkabels af te tappen en een systeem genaamd ANTICRISIS GIRL. Via het systeem werden de bezoekers van de klokkenluidersite in kaart gebracht. Daarbij gebruikte de geheime dienst ook Piwik, een open-source alternatief voor Google Analytics. Via de Piwik-analysesoftware werden de via het aftappen verzamelde surveillancegegevens verder uitgewerkt. Naast IP-adres was het daardoor ook mogelijk om het land van bezoekers in kaart te brengen.
Een woordvoerster van het GCHQ wilde niet vertellen of het programma nog steeds wordt gebruikt, maar merkt op dat al het werk van de geheime dienst binnen de wet valt.
Privacyorganisatie Privacy International twijfelt hieraan.
Dit zijn onschuldige mensen die tot verdachten worden gemaakt aan de hand van hun leesgedrag. Het doelwit worden van een het inlichtingenapparaat van een staat zou toch meer moeten vereisen dan het klikken op een link.
Bron
